Dierentaal via lichaamstaal
Dierentaal bestaat gedeeltelijk uit lichaamstaal. Naast geluiden dat dieren maken komt er ook veel lichaamstaal aan te pas. Alle dieren communiceren met elkaar, ook met ons, maar begrijpen we wel altijd wat ze ons willen vertellen? Dierentaal is voornamelijk lichaamstaal, door middel van bepaalde houdingen en bewegingen kunnen ze ons een heleboel vertellen. Om te begrijpen wat ze zeggen, moet je dus eerst weten hoe dierentaal in elkaar zit. Om alles echt te begrijpen zou je eerst een hele opleiding moeten volgen en dan nog is het moeilijk om ze allemaal ook echt te zien en te begrijpen. Soms komen bepaalde signalen na elkaar die samen een betekenis vormen. Sommige houdingen en bewegingen zijn moeilijk te zien of van elkaar te onderscheiden, maar het is wel degelijk mogelijk om je eigen dier beter te leren begrijpen.
Veel aandacht geven aan bepaald gedrag is een begin, zo leer je wat ze doen en uiteindelijk kun je dan ook leren begrijpen wat ze daar mee willen bereiken. Zo kun je bijvoorbeeld eens proberen om een vast ritueel net iets anders te doen als normaal. Je zult zien dat je dier zich dan ook anders gaat gedragen.
Gapen is een vorm van dierentaal
Een hond kan bijvoorbeeld ineens gaan gapen, dat betekent niet dat hij er moe van wordt, wel is het een teken van onzekerheid, hij weet dan even niet wat er van hem verwacht wordt en is een beetje in de war. Het kan ook een signaal van stress betekenen of duiden dat de hond misselijk is. Dit zijn drie signalen met een heel andere betekenis dat een hond laat zien door te gapen.
Elk signaal is anders
Niet elke hond zal hetzelfde gedrag vertonen, er zijn ook honden die het gewoon geweldig vinden dat er iets nieuws is. Andere honden gaan er zich niets van aantrekken. Net als bij mensen is dit verschillend, zo is dat ook voor elk dier verschillend, maar de taal blijft veelal hetzelfde. Denk bijvoorbeeld aan een paard dat een vreemde, maar interessante geur ruikt. Dat paard zal zijn neus in de lucht steken en zijn bovenlip naar boven krullen. Een kat kan op zo’n zelfde manier reageren. Hij krult zijn lip niet op, maar gaat wel met zijn neus in de lucht steken, de mond een beetje open, vaak ziet het eruit alsof hij bijna gaat niezen. Honden doen hetzelfde. In verre lijnen heeft het wel wat van elkaar weg.
Niezen
Dikwijls kunnen honden en katten niezen als ze een vreemde geur ervaren. Het niezen bij honden kunnen ook andere betekenissen hebben. Niezen kan ook een vorm van blijdschap zijn “dag baasje, ik ben blij dat je er bent, je maakt mij gelukkig”. Zo zijn bijna alle soorten van huisdieren heel goed in staat te laten zien wanneer ze aandacht willen hebben en wij mensen gaan daar eigenlijk zonder er veel over na te denken op in.
Een ander voorbeeld van dierentaal is het volgende signaal dat iedereen wel zal herkennen. Je hond of kat stopt zijn neus onder je hand en drukt je hand omhoog om je te vragen “wil je me even aaien”. Op die manier wil je huisdier aandacht vragen. Zo zijn er tal van signalen waarbij dieren proberen met zijn eigenaar te communiceren. Het is de kunst van de eigenaar deze signalen te leren herkennen en te beantwoorden. Je kan positief of negatief hierop antwoorden. Die keuze maak je zelf. Probeer je huisdier met de juiste signalen uw beslissing duidelijk te maken.
Lichaamstaal herkennen is niet zo moeilijk. Dierentaal zit eigenlijk logisch in elkaar. Het bijzonderste is aandacht schenken aan kleine signalen van het huisdier. Door bepaalde handelingen uit te voeren kan je kijken wat de reactie is van het huisdier. Zo bouw je samen aan een taal dat jullie beiden verstaan.
Door elkaar verkeerd te verstaan ontstaan er soms ook bijtincidenten die gemakkelijk konden vermeden worden. Misschien zouden een hoop problemen voorkomen kunnen worden als wij, mensen meer aandacht zouden geven aan het begrijpen van de dierentaal bij huisdieren. Het zou in elk geval een hoop verwarring kunnen voorkomen.