Bracco Italiano
De Bracco Italiano is een Italiaans jachthondenras dat atletisch, sterk en trots is. Hun lange oren en spieren laten zien waarom deze hond zo geliefd is in Italië. Dit ras is oorspronkelijk gefokt voor de jacht, maar hun zachte karakter maakt ze tot geweldige huisdieren. Bracco’s hebben zachte ogen, hangende lippen en een liefhebbende persoonlijkheid waardoor ze een geweldig familiehuisdier zijn.
De Bracco Italiano is een intelligente, volgzame, betrouwbare hond die gemakkelijk kan worden getraind. Hij kan in alle soorten jacht werken en heeft een krachtig uiterlijk: dunne benen, goed ontwikkelde spieren en een gedefinieerde kop. De Bracco Italiano is de Italiaanse aanwijshond of pointer in het Engels. De Bracco Italiano heeft een unieke manier van rennen en kan beginnen door langzaam te draven met flinke passen, om vervolgens snel over te schakelen naar galop. Tijdens het jagen vertraagt de Bracco Italiano naarmate hij dichter bij zijn prooi komt, bijna stoppend en in een bijna stilstaande positie komt te staan.
Bracco Italiano – FCI Rasgroep 7
De Bracco Italiano behoort tot de rasgroep van de Staande honden.
Land van herkomst: Italië
Huidige en oorspronkelijke taken: Jachthond voor verschillende doeleinden.
Levensduur: 12-15 jaar
De Bracco Italiano is volgens vele kynologen de oudste van de staande jachthonden en zou zijn oorsprong vinden in de kruising tussen de Assyrische dog en Egyptische windhonden.
Uiterlijk
Schouderhoogte: Reuen tussen de 58 en 67 cm. – Teven tussen de 55 en 62 cm.
Hoofd
De Bracco Italiano heeft een lang en hoekig hoofd. De schedel en voorsnuit zijn even lang. De neusrug is recht of iets gebogen. De oren zijn ver naar achteren aangezet. Ze zijn groot en worden hangend gedragen. De ogen hebben een ovale vorm. Ze hebben een schaar- of tanggebit.
Lichaam
De hond is gespierd gebouwd. De rug is lang. De borst is ruim en diep. De benen zijn recht en goed gehoekt. Ze hebben grote ronde voeten.
Vacht: Kort, dik en glanzend.
Kleuren: Wit met oranje-bruin en wit.
Geschiedenis
De Bracco Italiano wordt verondersteld voor het eerst te zijn verschenen in Noord-Italië, tussen de vierde en vijfde eeuw voor Christus. Men denkt dat het ras een kruising is geweest tussen de Aziatische Mastiff en de Segugio Italiano, die niet meer bestaat. De Bracco Italiano wordt beschouwd als de oudste Europese staande hond, met twee variaties: een uit de regio Piemonte in Noord-Italië en een andere uit Lombardije.
Het hondenras Bracco was in de middeleeuwen erg populair onder de aristocratie in Italië en werd over de hele Oude Wereld verscheept. Tijdens de Renaissance nam hun aantal aanzienlijk af, maar ze waren nog steeds een gezond aantal tot rond het begin van de 20e eeuw, toen ze opnieuw begonnen af te nemen.
Aan het einde van de 19e eeuw was de Bracco Italiano bijna verdwenen. Slecht fokken, kruisen met andere honden en fokken met honden die te groot waren, droegen allemaal bij aan de gezondheidsproblemen en het onvermogen van het ras om hun werk te doen. Gelukkig hielpen zorgvuldige selectie en zorg het ras te verbeteren. In de jaren 1920 werd besloten om de kleinere en grotere versies van het ras te combineren om genetische variatie te behouden.
De Piemontese Pointer is een kleinere hond die zijn oorsprong vindt in de regio Piemonte in Italië. Oorspronkelijk werd de hond gebruikt voor de jacht in de bergen, wat zijn temperament en bouw verklaart. De Piemontese Pointer was lichter van bouw en kleur dan zijn tegenhanger uit Lombardije. Deze hond is overwegend wit (of heeft oranje aftekeningen) en galoppeert vrolijk tijdens het jagen.
De Lombard Pointer is een grote bruinschimmelhond gefokt voor de jacht in de lage, moerassige gebieden. Deze hond draaft in plaats van loopt en werd gewaardeerd om zijn natuurlijke jachtcapaciteiten en zijn uiterlijk.
Het Italiaanse Bracco-ras werd in de jaren 1920 gecombineerd tot één ras en in 1949 werd in Italië de Societa Amatori Bracco Italiano opgericht. De werkstandaard voor het ras werd geschreven en uitgebracht ongeveer een jaar nadat het ras was verenigd, en de rasstandaard bevatte aspecten van beide rassen, waardoor er veel variatie binnen de standaard ontstond. De rasstandaard bestond al meer dan honderd jaar voordat het officieel werd opgenomen in het huidige document.
De Bracco Italiano werd voor het eerst gezien in de Verenigde Staten in 1994 en in het Verenigd Koninkrijk eind jaren tachtig. De AKC erkende de Italiaanse Pointer in 2001 als een Foundation Stock Service-hond. In 2005 werd een nationale bijeenkomst gehouden en in 2007 werd de Bracco Italiano Club of America opgericht.
Gedrag en karakter
Bracco Italiano zijn zachtaardige, bedachtzame honden. Ze zijn intelligent en rustig in huis. De hond is trouw aan zijn gezin en erg aanhankelijk. Het kan 3 jaar duren voordat ze geestelijk volwassen zijn. Ze gehoorzamen goed.
Sociaal
Dit ras is van nature heel erg sociaal. Met andere honden en huisdieren kunnen ze het goed vinden. Ook met kinderen gaan ze normaal gesproken erg goed om. Het is geen waakhond maar hij laat zijn stem horen bij onraad.
Omgang
Bracco Italiano-honden hebben eigenaren nodig die hun werk geven en zich met hen concentreren op de jacht. Ze doen het het best bij eigenaars die hun jachtvaardigheden zullen gebruiken. De Bracco is het meest geschikt voor een eigenaar die vastberaden, maar geduldig is. Ze doen het beter met trainers die zachtaardig zijn, maar ook onafhankelijk kunnen zijn.
Beweging
De Bracco Italiano is een jachtras dat van enige activiteit houdt, maar in een appartement of huis zonder tuin kan leven als ze voldoende beweging krijgen. Een wandeling van dertig minuten per dag is genoeg voor deze hond, maar hij zou graag meer tijd aan beweging besteden. Ze vinden het leuk om in de tuin te ravotten. Apporteren doen ze erg graag of ze kunnen worden gepland om dagelijks te joggen. Ook moeten de Bracco elke dag tijd doorbrengen met spelen of werken met hun familieleden, om gelukkig te zijn. Als ze volledig uitgegroeid zijn, kunt u hem naast de fiets leren lopen.
Opvoeding
Dit ras heeft een consequente en liefdevolle opvoeding nodig. Ze zijn erg gevoelig en een harde aanpak werkt averechts. Beloon de hond voor goed gedrag met bijvoorbeeld voedsel.
Gezondheid
Bracco’s hebben over het algemeen een goede gezondheid en fokkers die verantwoordelijk zijn, screenen hun honden op veel gezondheidsproblemen. Heup- en elleboogdysplasie, cataracten, entropion en ectropion, en nierproblemen zoals renale amyloïdose komen voor bij het Bracco-ras. Omdat hun lichaam zo snel groeit, moeten puppy’s een uitgebalanceerd dieet volgen en mogen ze niet op harde oppervlakken (zoals beton) lopen of al te repetitieve fysieke activiteiten doen tot ze minstens een jaar oud zijn. Hun lange, hangende oren moeten regelmatig worden gecontroleerd op oorinfecties en een door een dierenarts aanbevolen reiniger moet minstens één of twee keer per week worden gebruikt om de oren schoon en droog te houden.
Verzorging
Bracchi Italiani hebben korte vachten en hebben niet veel verzorging nodig. Hun oren moeten regelmatig worden schoongemaakt om oorinfecties te voorkomen, en ze hebben af en toe een bad nodig. Anders zijn ze gemakkelijk te verzorgen. Ze hebben alleen wat liefde nodig, en wat voedsel en water. Als u van plan bent om uw hond te laten jagen, of als zijn levensstijl veel activiteit zal omvatten, kan u best hondenvoer van hoge kwaliteit voor grotere hondenrassen kiezen. Kies een merk dat is gemaakt voor actieve honden, of dat zal helpen om aan zijn energiebehoefte te voldoen.
Als u regelmatig een nagelknipper of -slijper gebruikt, voorkomt u dat nagels te lang worden, breken en barsten. Tanden moeten elke dag worden gepoetst.
