Faraohond
De Faraohond is een hondenras dat afkomstig is uit Malta, alwaar het ook de nationale hond is. Lange tijd heeft men gedacht dat het ras van oorsprong uit Egypte kwam, maar recent onderzoek heeft aangetoond dat dit niet het geval is. Oorspronkelijk gebruikt om op konijnen te jagen, was dit hondenras ook een populair gezelschapsdier. Tegenwoordig wordt de faraohond als zeer geschikt voor gezinnen beschouwd dankzij zijn vriendelijke karakter en hoge tolerantie voor kinderen. De hond hecht zich graag aan zijn baasje en vindt het heerlijk om aandacht te krijgen. Hij is ook vriendelijk, sociaal en onafhankelijk. Daarnaast kan hij goed overweg met kinderen. De faraohond bloost als hij opgewonden of blij is. Het zien van deze unieke hond is een bijzondere ervaring.
Faraohond – FCI Groep 5 Sectie 6
De Faraohond behoort tot de rasgroep van Spitsen en honden van het oerhondtype
Land van herkomst: Malta
Huidige en oorspronkelijke taken: De faraohond was oorspronkelijk in gebruik voor de konijnenjacht. Tegenwoordig wordt hij ook wel gebruikt als gezelschapshond.
Temperament : Aanhankelijk, Intelligent, Sociaal, Speels, Actief, Trainbaar
Andere namen: Pharaoh hound
Uiterlijk
Schouderhoogte: Vrouwelijk: 53–61 cm, Mannelijk: 55–63 cm
Gewicht: Vrouwelijk: 18–27 kg, Mannelijk: 18–27 kg
Hoofd
Deze hond heeft donkere ogen en ovaal van vorm; ze staan dicht bij elkaar. De oren zijn groot en staan recht op het hoofd.
Lichaam
Een faraohond heeft een lang, slank lichaam met een lang, smal gezicht. Hun nek is lang en gespierd, waardoor ze er elegant uitzien. Daarnaast heeft de Faraohond gespierde en slanke poten.
Kleuren: Tan, Rich Tan, Roodachtig goud, Chestnut
Vacht: De faraohond is een roodbruine hond met witte aftekeningen op zijn borst en tenen. Hun vachten zijn kort en dun, en de meeste faraohonden hebben kleuren met witte aftekeningen.
Geschiedenis
Bij het zien van de naam van dit hondenras wordt aangenomen dat het uit Egypte komt. Het is echter niet bekend hoe het Pharaoh Hound-ras werd gevormd of van welke rassen het is afgeleid. Het is mogelijk dat de voorouders van de faraohond afkomstig zijn uit Egypte. De faraohond is een hondenras waarvan wordt aangenomen dat het in de 17e eeuw is ontstaan. Volgens onderzoek hebben zeehandelaren de honden destijds vanuit Egypte naar het westen vervoerd. De jagers in Malta adopteerden enkele van deze honden als konijnenjagers. De jagers verklaarden het ras later in 1979 als de nationale jachthond van Malta.
De faraohond werd oorspronkelijk gebruikt om op klein wild te jagen, zoals konijnen. Ze zijn atletisch en kunnen snel bewegen, waardoor ze geschikt zijn voor dit doel. De faraohond was oorspronkelijk een metgezel van zijn eigenaar. Tegenwoordig zijn ze geweldige huisdieren voor gezinnen.
Karakter Faraohond
De faraohond is een sociale hond die dol is op aandacht van zijn familie. Het is echter een beetje verlegen als hij nieuwe mensen ontmoet. Deze aanhankelijke hond hecht zich aan zijn eigenaar en geniet over het algemeen van het gezelschap van kinderen. De faraohond heeft een natuurlijk jachtinstinct en mag niet alleen worden gelaten met kleine dieren. Je moet ze ook altijd aan de lijn houden als je ze buiten laat lopen. Voordat je een van deze honden adopteert, moet je ervoor zorgen dat je ze hebt voorgesteld aan kleine dieren.
De faraohond is onafhankelijk en vindt het belangrijk om zijn eigenaar te plezieren. Hij houdt echter ook van aandacht en luistert niet als hij wordt geroepen. Daarom moet de faraohond altijd aangelijnd zijn als hij zich niet in een veilig omheind gebied bevindt.
Deze hond uit Malta is een gemakkelijke hond om te trainen vanwege hun intelligentie en enthousiasme om te leren. Ze zijn ook erg zachtaardig en zullen een positieve invloed hebben op het leven van uw gezin. De Pharaohond brengt graag tijd door met zijn baasje en heeft gevoel voor humor. Ook doen ze graag mee aan leuke activiteiten. Je zou het bijna niet geloven, maar deze hond bloost van enthousiasme. Liefhebbers van de hond zeiden eerder dat zijn gezicht eruitziet alsof hij een god is. De neus en oren van de faraohond worden roze wanneer dit gebeurt.
Verzorging
Faraohonden hebben slechts minimale verzorging nodig. Hun korte, gladde vachten hoeven niet direct te worden geborsteld; eenmaal per dag is voldoende. Ze moeten echter dagelijks worden geborsteld met een zachte borstel. Ze kunnen ook één keer per week worden geborsteld; als alternatief kunnen ze indien nodig worden gebaad. De faraohond heeft een vacht nodig om hem in de winter warm te houden. Hun dunne vachten moeten regelmatig worden schoongemaakt en geborsteld.
De farao-hond vereist wekelijkse controles en reiniging van hun oren en ogen. Deze lichaamsdelen kun je schoonmaken met een vochtige doek. Dit voorkomt het risico op infecties door deze ruimtes schoon te houden. Hun nagels moeten ook regelmatig worden geknipt. De nagels van een hond moeten regelmatig worden geknipt. Als u ze niet trimt, kan dit mobiliteitsproblemen voor de hond en zelfs pijn veroorzaken. Om hierbij te helpen, hebben honden specifieke nagelknippers die hun nagels kunnen knippen op een manier die goed verzorgd is. Bovendien, als je de nagels niet tegen de vloer hoort tikken wanneer de hond loopt, dan is de lengte geschikt.
Het uiterlijk van de faraohond is net zo belangrijk als zijn mentale en fysieke gezondheid. Ze hebben veel beweging nodig en het wordt aanbevolen dat ze in een huis met een omheinde tuin wonen. Ze hebben ook voedsel van hoge kwaliteit nodig; u kunt de dierenarts vragen welke merken het beste zijn voor uw hond. Het verkrijgen van de juiste voeding voor een hond hangt af van het gewicht en het activiteitenniveau van het dier. De dierenarts zal met deze behoeften rekening houden bij het voorstellen van voeding voor de hond.
Gezondheid
De faraohond is een gezond ras; ze leven meestal tussen de 11 en 14 jaar. Ze zijn echter vatbaar voor bepaalde erfelijke ziekten en aandoeningen. Daarom wordt aanbevolen dat een faraohond wordt onderzocht op: heupdysplasie, oogproblemen, patellaire Luxatie (een ontwrichte knieschijf).
De faraohond is een groot hondenras; dit betekent dat ze meer kans hebben op heupdysplasie. In deze toestand past de kop van het gewricht niet goed. Dit kan worden veroorzaakt door overerving of later in het leven worden ontwikkeld. Wanneer een hond die hieraan lijdt moeite heeft met opstaan, lopen of langzamer bewegen dan voorheen, is er waarschijnlijk sprake van dysplasie.
Een aangeboren aandoening die faraohonden treft, is staar; de term verwijst naar zichtproblemen veroorzaakt door grijze lenzen. Deze aandoening leidt tot verminderd gezichtsvermogen – soms zelfs blindheid – bij aangetaste honden. Een hond die het zicht verliest, zal zich over het algemeen goed aanpassen. Ze zullen meer op hun andere zintuigen vertrouwen als ze hun gezichtsvermogen verliezen. Blindheid kan worden vergeleken met staar en kan leiden tot een operatie waardoor een hond weer gedeeltelijk kan zien.
Patellaire luxatie houdt in dat de knieschijf naast het gewricht verschuift. Dit kan optreden als gevolg van erfelijke aandoeningen of als gevolg van blessures op latere leeftijd. Het vangen van deze aandoening kan ertoe leiden dat een hond onhandig loopt. Ze kunnen het ook doorgeven aan puppy’s.
Het is van cruciaal belang om de gezondheid van uw hond in de gaten te houden, naast de bovengenoemde gezondheidsproblemen. U kunt de dierenarts om advies vragen als u niet zeker weet hoe u verder moet.
Faraohond trainen
De faraohond is een intelligente en leergierige hond. Het is gemakkelijk om er een op te voeden en hem nieuwe commando’s te leren; het enige commando waar het moeite mee heeft is ‘hier’. Naast slim te zijn, wil de faraohond zijn eigenaar graag een plezier doen. Het onafhankelijke karakter en de sterke jachtinstincten van een faraohond maken het moeilijk om ze te trainen. Hun opleiding moet gevarieerd en boeiend zijn om hun interesse vast te houden. Het is ook belangrijk om deze honden opgesloten te houden; anders luisteren ze niet meer naar hun baasje. De faraohond doet het over het algemeen beter met een duidelijke, consistente, vriendelijke opvoeding. Als ze dit niet krijgen, zullen ze zich snel vervelen en heeft de training geen effect meer.
Elke hond zou een basiscursus of puppycursus moeten volgen. Tijdens dit proces leert een hond zijn baasje te gehoorzamen en een hechtere band met hem op te bouwen. Bovendien is vroege socialisatie een van de voordelen van basistraining. Tijdens deze cursus leert een hond om te gaan met verschillende situaties door ermee om te gaan. Tijdens de training worden ook basiscommando’s aangeleerd, wat een waardevol voordeel is.
Beweging
De faraohond heeft elke dag minimaal twee uur beweging nodig. Korte wandelingen leveren de hond niet genoeg energie op; in plaats daarvan raden ze aan om elke dag minstens twee uur te oefenen. Vanwege hun actieve karakter is het van cruciaal belang om honden voldoende beweging te geven. Anders kunnen ze slechte gewoonten ontwikkelen. Ze hebben dagelijkse wandelingen, speeltijd en fysieke activiteiten nodig.
Dit hondenras is van nature instinctief als het gaat om jagen. Om deze reden wordt aanbevolen om ze altijd aan de lijn te houden als ze buiten zijn. Als een hond een prooi ziet, is de kans groter dat hij er achteraan gaat jagen en verdwaald raakt. Zelfs als deze honden zich goed gedragen, zullen ze waarschijnlijk alle bevelen van hun eigenaar negeren als ze dieren voorbij zien lopen. Hij kan niet ontsnappen als je hem in een omheind gebied laat spelen.
Een faraohond heeft een tuin met een hek nodig – of op zijn minst een appartement met frequente wandelingen. Ze hebben veel energie die ze zelf kunnen besteden aan het spelen in een achtertuin. Dit bespaart hun baasjes de moeite om ze mee te moeten nemen op wandelingen en hun energie te verbruiken.
Faraohond puppy kopen
Het is het beste om een faraohond puppy te kopen bij een erkende fokker. Door dit te doen, volgt u de regels van alle toepasselijke huisdiervoorschriften en zorgt u ervoor dat de koper op de hoogte is van eventuele gezondheidsproblemen binnen de afstamming van de hond. Als relatief duur ras zijn er maar weinig fokkers in Nederland die deze puppy’s te koop aanbieden. Een gemiddelde prijs voor een met een normale stamboom is +/- 1500 euro.
De aanschaf van een hond brengt eenmalige kosten met zich mee naast de reguliere onderhoudskosten. Deze omvatten de aanschaf van een voerbak, riem en hondenmand; hiervoor is eenmalig geld nodig in plaats van regelmatig. Daarnaast zijn er reguliere kosten voor dierverzorging, voer en dierenartsbezoeken. Met een ziektekostenverzekering voor een hond kunnen hun eigenaren de kosten beperken als hun gezondheid ooit achteruitgaat.
