Groenlandse hond
De Groenlandse hond is een oer-Scandinavische hond en zoals de naam het al laat vermoeden, afkomstig uit Groenland. Dit hondenras wordt beschouwd als een werkdier en wordt vaak gebruikt als sledehond. Ondanks dat hij het prima doet in een buitenkennel met een ander lid van zijn soort, kan de Groenlandse hond er niet tegen om alleen te zijn. Groenlandse honden zijn een werkend hondenras dat veel beweging nodig heeft. Ze zijn niet geschikt voor omgevingen boven de 15 graden Celsius en kunnen gemakkelijk oververhitten. Aan hun bewegingsbehoeften kan worden voldaan door te spelen, rennen, werken en spelen met hun baasjes. Om de inspanning te verminderen, kunnen ze op een koele plaats worden gelaten terwijl ze zo min mogelijk werken.
Ze zijn erg gehecht aan hun familie en zullen hun meesters zonder aarzeling gehoorzamen. Hun vacht is dik, waardoor ze ideaal zijn om in koele omgevingen te leven; ze blijven meestal liever buiten of in kamers met lage temperaturen. Bovendien is de Groenlandse hond geduldig wanneer hij met kinderen speelt – veel meer dan andere hondenrassen. De Eskimohond lijkt op een Keeshond omdat ze liever rusten in plaats van rond te dwalen.
Groenlandse hond – FCI Rasgroep 5
De Groenlandse hond behoort tot de rasgroep van de Spitsen en honden van het oerhondtype.
Land van herkomst: Scandinavië
Huidige en oorspronkelijke taken: Sledehond en jachthond
Temperament: Loyaal, Zelfstandig, Vriendelijk, Onstuimig, Brutaal, Energiek
Uiterlijk
Schouderhoogte: Reuen minimaal 60 cm. – Teven minimaal 55 cm.
Gewicht: Vrouwelijk: 30–32 kg, Mannelijk: 30–32 kg
Hoofd
De schedel van de Groenlandse honden zijn breed en licht gewelfd. De neusrug is breed en recht. De vrij kleine oren zijn driehoekig van vorm en worden rechtop gedragen. Ze hebben een schaargebit.
Lichaam
De Groenlandse hond is gebouwd op uithoudingsvermogen. De romp is iets langer dan de schouderhoogte. Het lichaam is sterk en gespierd. De borst is breed. De rug is recht met brede lendenen. De benen zijn voorzien van zwaar bot. De voeten zijn rond, dik en krachtig.
Vacht: Dubbele vacht. De ondervacht is zacht en dicht. De bovenvacht is dicht, recht en ruw.
Kleuren: Alle kleuren zijn toegestaan.
Gedrag en karakter
De Groenlandse hond is een ras dat niet geschikt is als gezinshond. Ze zijn zelfverzekerd, kalm, evenwichtig en zelfstandig. Het is een dominante hond die erg hard is voor zichzelf. Het is een hond die sociaal is en niet graag alleen wordt gelaten. De hond blaft niet veel, maar kan wel huilen. Ze hebben veel energie en een groot uithoudingsvermogen.
Sociaal
Dit hondenras kan er slecht tegen om alleen te zijn, Wanneer u een Groenlandse hond aanschaft, wordt u aanbevolen om minimaal twee of meer exemplaren te nemen. Groenlandse honden kunnen uitstekend met meerdere tegelijk in een buitenkennel gehouden worden. Tegenover honden die niet bij de roedel horen kunnen ze dominant overkomen. Ze hebben een sterk jachtinstinct wat hun minder geschikt maakt voor katten en andere huisdieren. Het is absoluut geen waakhond.
Omgang en Beweging
Groenlandse honden hebben erg veel beweging nodig. Geschikte vormen van lichaamsbeweging zijn trekken van een slee of kar. Van oorsprong zijn ze hiervoor getraind en gefokt en kunnen dit urenlang volhouden. Over het algemeen zijn ze te sterk om naast de fiets te laten lopen. Het wordt afgeraden om deze honden onaangelijnd te laten lopen, omdat ze sterk de neiging hebben om zelf op verkenning te gaan.
Opvoeding
Dit hondenras is moeilijk op te voeden. Ze zijn dominant en zelfstandig. Het is een hond die zijn eigen instinct volgt. Met veel geduld en inzicht kan hem de elementaire gehoorzaamheid worden bijgebracht. Het is een echte sledehond, gemaakt en gewend om hard te werken in een guur klimaat, en niet als gezinshond.
Verzorging
De Groenlandse hond heeft buitenshuis minder vachtverzorging nodig dan wanneer hij binnen wordt gehouden. Borstel de vacht geregeld. In de verharingsperiode kunt u – om de losse vacht te verwijderen – een kam gebruiken met een dubbele rij stalen pennen.
