Hollandse Herdershond
De Hollandse Herdershond heeft kenmerken als loyaliteit, oplettendheid, waakzaamheid, doorzettingsvermogen, intelligentie en gehoorzaamheid. Dit hondenras wil meer zijn dan alleen een huisdier dat thuis woont; ze willen een levenspartner zijn. Ze vereisen zowel mentale als fysieke oefening om een goed huisdier te zijn voor een gezin dat weet hoe ze voor honden moeten zorgen. Bovendien is deze hond een geweldige keuze voor gezinnen die zeer actief zijn in zowel lichaam als geest.
Dit hondenras heeft een scherp begrip van hiërarchie en leiderschap. Ze hebben duidelijke begeleiding nodig en kunnen zich vervelen als de training te lang duurt. Vanwege hun intelligentie en het vermogen om snel te leren, zijn Hollandse Herders geschikt voor veel hondensporten. Deze omvatten tracking, gehoorzaamheid en gedrag, behendigheid en flyball. Ze kunnen ook worden gebruikt als politiehonden, reddingshonden, drugshonden en explosievenhonden.
Hollandse Herdershond – FCI Rasgroep 1
De Hollandse Herdershond behoort tot de rasgroep van de Schapenhoeders en veedrijvers.
Land van herkomst: Nederland
Huidige en oorspronkelijke taken: Herdershond
Temperament: Gehoorzaam, Trainbaar, Betrouwbaar, Aanhankelijk, Loyaal, Alert
Levensverwachting: 12 jaar
Uiterlijk
Schouderhoogte: Reuen tussen de 57 en 62 cm. – Teven tussen de 55 en 60 cm.
Gewicht: Mannelijk: 30–30 kg, Vrouwelijk: 30–30 kg
Hoofd
Van opzij gezien loopt de neusrug parallel aan de bovenschedel. De oren zijn hoog aangezet en zijn eerder klein dan groot. De ogen zijn middelgroot en hebben een amandelvorm. De Hollandse Herdershond heeft een schaargebit.
Lichaam
Het is een middelgrote hond. De lichaamsbouw is krachtig en iets langer dan hoog. De staart reikt tot het hielbeen. En wordt hangend gedragen. De benen zijn krachtig en goed gespierd. De voeten zijn goed gesloten. De hals is droog en niet te kort.
Vacht
Er zijn 3 vachtsoorten. De korthaar, langhaar en de ruwhaar.
– korthaar: Harde niet al te korte beharing. Een duidelijke kraag en broek. Ook de staart is langer behaard.
– langhaar: Over het hele lichaam een lange rechte, aanliggende beharing. Op het hoofd, de oren en voeten is het kort.
– ruwhaar: De ruwhaar heeft over het hele lichaam een dichte, warrelige vacht. Een sterk ontwikkelde broek is gewenst en de staart is erg behaard.
Kleuren: Zilver gestroomd, grijs gestroomd en blauwgrijs.
Geschiedenis
Boeren en herders op het platteland hadden een hond nodig die zich aanpaste aan hun harde levensstijl. Hun hond moest veel taken uitvoeren zonder veel beslag op hun tijd of middelen. Ze gebruikten deze honden om schapen te hoeden, te helpen bij de landbouw en om koeien in stallen te zetten. Ze gebruikten deze honden ook om kippen, ganzen en was aan de lijn te bewaken tegen vogels of dieven. Hun honden hielpen zelfs met het bleken van de was en het bewaken van kleine kinderen. Het bescheiden begin van de Nederlandse Herdershond als boerderijhond omvatte het trekken van karren voor verschillende doeleinden. Dit is de reden waarom hun karakter tot op de dag van vandaag zo standvastig is, ondanks dat er vele jaren zijn verstreken sinds hun oprichting.
Vanaf ongeveer 1920 werd de heide in Nederland drooggelegd voor gebruik. Dit maakte het ras van de Hollandse Herder ongeschikt voor zijn oorspronkelijke doel: het hoeden van schapen. Als gevolg daarvan verdwenen veel kudden schapen en de langharige versie van het ras stierf bijna uit. Om het ras te behouden werd op het platteland gezocht naar alle versies van de Hollandse Herder. Een register werd gesloten op 1 februari 1971.
Gedrag
De Hollandse Herdershond is speciaal ontwikkeld om schapen te hoeden; het is actief, atletisch, intelligent en attent. Door zijn onafhankelijke karakter en koppigheid heeft de Hollandse Herder een eigen wil. Het werd ontdekt als een van nature voorkomende herdershond die op het platteland leeft. Omdat het oorspronkelijke doel was om schapen op één plek te houden, kunnen deze honden uren achter elkaar rennen. Dit wordt weerspiegeld in hun lichaamsbouw en structuur. De voorouder van de Hollandse Herder was een hond die eruitzag als een wilde wolf. Het werd echter gedomesticeerd voor landbouwdoeleinden en werd gebruikt als boerderijwacht, vee en veedrijver.
Karakter
Honden van dit ras zijn zeer intelligent, actief en hard. Ze zijn gehoorzaam en aanhankelijk. De Hollandse Herdershond is ook erg waaks.
Sociaal
Met andere honden kunnen ze het over het algemeen redelijk goed vinden. Als de hond goed gesocialiseerd is dan zal de omgang met andere huisdieren zonder problemen verlopen. Kinderen moeten deze hond in zijn waarde laten. Bekenden worden vriendelijk begroet.
Beweging
Deze honden hebben redelijk veel beweging nodig. Laat hem regelmatig naast de fiets lopen of maak lange wandelingen in het bos. De Hollandse Herdershond is graag voor u aan het werk. En is dan ook gek op apporteren en balspelletjes.
Opvoeding en training van de Hollandse Herdershond
De Hollandse Herdershond is leergierig en wil graag wat van u leren. Gebruik veel afwisseling tijdens de trainingen, zodat u de interesse van de hond vast weet te houden. Deze Herdershond houdt van een mentale uitdaging en is buitengewoon intelligent. Ze presteren het best met korte trainingssessies die niet veel herhalingen bevatten. Ze genieten van werk dat hun intelligentie stimuleert; anders hebben ze de neiging om onafhankelijk te worden en hun eigen beslissingen te nemen. Vanwege hun hoedende temperament is de Nederlandse Herdershond in staat tot vele activiteiten, zoals geurdetectie, speuren, gehoorzaamheid en behendigheidswedstrijden.
Verzorging
Hollandse herders hebben vachten in drie verschillende lengtes: kort, lang en ruwhaar. Ze kunnen zilvergestroomd of goudgestroomd zijn. Langharige en kortharige Hollandse herders hoeven echter slechts af en toe te worden geborsteld. Tijdens het lente- en herfstseizoen moeten deze Hollandse herders echter dagelijks worden geborsteld. Vuil en oorsmeer kan tot infecties leiden als hun oren niet regelmatig worden gecontroleerd. Bovendien moeten de tanden regelmatig worden gepoetst.
De langharige en kortharige Hollandse herder kan met een herderharkje of pennenborstel geborsteld worden, deze vindt je snel in een dierenwinkel. In de verharingsperiode moet er vaker geborsteld worden. De vacht van de ruwharige herder mag nooit geborsteld worden. Deze dient ongeveer twee keer per jaar geplukt te worden.
Voeding
Hollandse herders zijn een middelgroot hondenras met een atletisch karakter. Ze kunnen tussen de 11 en 14 jaar oud worden en hebben voedsel van hoge kwaliteit nodig. Veel hondenvoerbedrijven bieden rasspecifieke formules voor grote, middelgrote en kleine rassen; Hollandse Herders zijn middelgroot. Ze moeten een hoeveelheid krijgen die wordt weergegeven door hun activiteitsniveau. Het is uiteindelijk aan jou wat je je hond te eten geeft. De beste manier om de juiste maaltijdfrequentie voor een puppy te bepalen, is door met uw dierenarts en/of fokker te praten. Bovendien moet uw hond te allen tijde toegang hebben tot schoon water.
Gezondheid en Puppy-info
De Hollandse Herder is een kleiner ras dat minder vaak wordt opgemerkt dan andere. Hun gezondheid is over het algemeen onaangetast; er kunnen echter af en toe andere ziekten in hun ras voorkomen. Er wordt momenteel getest of er aanvullende tests nodig zijn voor het ras Hollandse Herder. Het is belangrijk om fokkers te screenen op vachtgerelateerde problemen. Dit omvat schildklierproblemen bij langharige rassen en goniodysplasie bij ruwharige rassen. Fokkers moeten ook alle vachttypes screenen op heupdysplasie. Wie een Hollandse Herder puppy aankoopt, doet dat best bij een erkend fokker.
